KALIBUTAN/EARTH
KALIBUTAN
(In Cebuano Dialect)
Sa pagawas mo pa lamang sa sabakan sa imong inahan
Timbayahon ka ug ingnan, maayong pag-abot sa
kalibutan!
Unsa bay anaa sa kalibutan nga atong gipuy-an?
Unsa man ang plano sa Dios alang kanatong tanan?
Paniid sa palibot, tagamtama ang gugma sa Makagagahom
Gihatagan kita niya ug hunahuna nga matimbangon
Gitugutan Kita niya nga madagma haron makakat-on
Ug kaalam haron mahimo kitang anak nga mabalasnon
Lingi sa imong palibot, tan-awa ang mga kahoy
Pagkaanindot tagamtamon ang mga huyuhoy
Sa birdeng bungtod, madungog ang mg taghoy
Mga tigulang, nagtangag sa ilang mga hunsoy
Simple ug yano nga naumol ang mga pangandoy
Ang katumanan gisalig nato sa Dios sa kaluoy
Pagkaanindot puy-an ang kanhi-ay nga panahon
Abunansya ang mga tanom ug atong mga kalan-on
Apan ang kalibutan puno sa hadla sa kinaiyahan
Daghang mga pagsulay karon dinhi ug sa unahan
Ang katawhan nahimong hakog ug maiyaiyahon
Nga ang tanan biyaan man lang sa insaktong panahon
Adunay linog, bagyo, kagutom ug mga kagubot
Tungod kini sa pagbaliwala ug sa mga kahakog
Pandemya ningkaylap sa tibuok kalibutan
Nakapalisang ug ningkutlo sa kinabuhi sa daghan
Ang kalibutan gahulat nga makahaw-as
Gikan sa mga tawong nagpanamastamas
Ikaw, ako ug siya dili angay magpaulipon
Sa walay pagpakabana ug pagpamalandong
Pipila na lang ka ihalas ang anaa sa kalasangan
Sila nanghawa ug asa na kaha sila patubang?
Kay sila wala na makabaton ug pinuy-anan
Gibungkag sa mapahimuslanon nga katawhan
Pagkadaghan sa atong tawhanong kakulangan
Mga panginahanglan sa uban atong gitalikdan
Atong gitagbaw atong kaugalingong panginahanglan
Gawas diha sa imong nahimutangan, kahigalaan!
Ang bukid na-upaw, ang dagat gi-uhaw!
Ninghilak ang langit, sa hilabihang kainit!
Asa na ang paraiso? Asa na ang gugma mo?
Paminaw sa bakho, hunong na! ako nangiliyupo!
Bangon tawo, aduna kitay hadakung obligasyon
Ang atong inahang kinaiyahan atong tabangon
Dili pa ulahi ang tanan, aduna pa kitay paglaum
Pagpakabana sa palibot, mao ang atong misyon
Gitulisok ako sa akong kaugalinong mga hangyo
Sa kinaiyahan adunay ba akoy dakung natampo?
Basig igo lamang ako sa pagsulat ug sa pagngalngal
Apan hakog usab ako, igo lang sa pasulti ug pag-angal
Among Langitnon ug Makagagahum nga Amahan
Ikaw naghimo ning kalibutan nga among gipuy-an
Kaliwat kami ni Eba ug ni Adan, Kanimo kami nagagikan!
Among pangaliyupo, sa kaalam Imo kaming hatagan
Nga unta ang tanang mga katawhan sa kanasuran
Nagkalainlain man ang kultura ug among gituohan
Pasaylu-a kami sa among mga dagkung kalapasan
Hiusaha kami ning maanindot nga Kalibutan!
Copyright@HelenSarita
EARTH
(In English Translation)
When your mother labored and gave you a birth
You were greeted by saying, welcome on this Earth!
What is in this world that we settled in?
What's God's plans for us, His children?
Be observant of the Love of the most powerful Being
He gives us minds to know how to weigh a thing
He allows us to stumble to learn more
And Wisdom to be indeed grateful
Turn your heads and look at those trees.
It is so loving to savor those pleasant breezes.
On the green mountain, we've heard birds whistle.
The older men puffed their tobacco pipes in gentle.
It was just a plain and simple molding of our dreams.
Its fulfillment is upon our Lord full of benevolence
How beautiful to live on those yesteryears
The abundance of plants and food that sustains
But the world is full of the teases of nature
There's a lot of trials now and in the future
The people are greedy and selfish to live
That all that we have possessed; we only just leave.
Earthquake, storms, famine, and war, we've
experienced.
Because of taking all these things for granted
Pandemic crises spread the world scarily
As it killed people widespread so plenty
The world is waiting and is dreaming to revive
From the people who in harm, they glide
You, I, and they be not just in slave
not to concern and dearly be engaged
How many endangered species left in the forest?
Where they went, and why they evacuated?
They don't have any more place to live at
Abusive people on earth destroy their habitat
There are so much we lack in ourselves
We even never mind people who are in needs
We only satisfy ourselves; that is our behavior
Get out of your comfort zone, dear people!
The mountains are bald. The ocean is in thirst
The sky cries because of too much heat!
Where is paradise? Where is your love?
Listen to the sobs. I plea to please stop!
Please wake up, people, as we have an obligation
Mother earth needs our help to give a solution
It is not yet too late. We have still hoped for the
future
Just be concerned with, and take your mission in
grandeur
I am of guilt with this most significant plea of mine
In our mother earth, did I offer a brilliant mind?
Or only what I did is to write and whined in plain
But then I am also greedy. I only speak and lament.
Our Heavenly, loving, and most potent Father!
You're the one who created this world; we breathe in
We're the generation of Adam and Eve. You are our
Creator!
My prayer is that please provide us the Wisdom we need
for!
That we are yearning to the people of different
nations
Whether we have different beliefs and cultures
Forgive us in all our trespasses and iniquities
Unite us while dwelling on this magnificent Earth!!!
Comments